WHO WE ARE SERVICES RESOURCES




Most recent stories ›
AgroInsight RSS feed
Blog

A market to nurture local food culture October 3rd, 2021 by

Nederlandse versie hieronder

Last week, I wrote about what can happen when local authorities support local food producers. La Tablée was a one-off event to inform and build a relationship with urban consumers, but there can also be more formal ways of supporting local producers.

Every city in Europe and many other places has its fresh market, with food being brought in by traders and occasionally some farmers. The food being sold can come from anywhere. Not so, in Rennes. This historic capital of Brittany in France has taken a bold decision to promote local food as much as possible.

On Saturday mornings, people flood to the Marché des Lices, happily strolling in, on the many narrow cobblestone streets, like bees drawn to a field of flowers. My wife Marcella and I immediately realize that this is not like any other fresh market.

The diversity of produce is striking. We see market stalls with plenty of leafy vegetables and fresh herbs; others sell homemade pear and apple juice, along with cider, a traditional fermented apple beverage that is currently enjoying an amazing revival. For decades, cider had lost popularity because it could not compete against the strong marketing campaigns of the wine and beer industry. Now, this tart, fruity drink is served in every bar and restaurant. Here, in the Rennes market, a bubbly cider that will pop the cork out of the bottle is presented with a certain prestige, as if it were champagne.

There is a great atmosphere and many people have a quick chat with the person selling the produce, whether it is cheese, a diversity of fish and other seafood, freshly chopped meat, mushrooms and other fungi, walnuts, fruit or vegetables.

One stand catches my eye. I take a closer look at one of the breads on display and ask the man what it is made of. “Buckwheat,” he says, “this is grown locally and contains no gluten in case you are allergic. You can keep the bread for days without it going stale.” We buy a chunk of this dark bread, which he wraps in paper. Despite the word “wheat” in its name, buckwheat is not a cereal but it is a seed. Buckwheat is related to rhubarb, and it is rich in fibre and proteins.

Buckwheat grows on light, well-drained soils, and has also been a traditional crop where we live in Limburg, in northeast Belgium, but I had never seen bread made from it. On special occasions and in a few restaurants one can eat buckwheat pancakes in Belgium, but in this part of France, it is on every single menu, presented as a local specialty. During the week that we spent in Rennes we discover various restaurants that sell uniquely buckwheat pancakes, often served with a jar of cider.

Before we leave the market, we pass through a narrow street lined on both sides with food trucks. All of them serve buckwheat pancakes. There is the option to add a sausage, with mustard or another sauce, rolled up and eaten like a hot dog. It strikes us that the least flashy food truck has the longest cue. It is the only one that serves galettes made from organic buckwheat!

Later on, I learn that during the Covid crisis local producers were being pushed out from the market by middlemen and that the Rennes city council committed to changes after Olivier Marie, a respected Breton culinary journalist, made a case to boost the presence of local farmers and artisans and curb unethical merchants!

Because farmers can sell so much of their produce at this weekly market, it seems to give them enough added income to stay in farming.

Local authorities can stimulate local food production and local food processing by creating a favourable market environment. Overly rigid food regulations, as we have in Belgium, do not leave any space for such initiatives that allow local food culture to flourish. It is time we take a better look across our borders and learn from inspiring examples across the globe.

Related Agro-Insight blogs

La Tablée

The baker farmers

Better food for better farming

Marketing something nice

Damaging the soil and our health with chemical reductionism

The juice mobile

Formerly known as food

Forgotten vegetables

Not sold in stores

An exit strategy

 

Een markt om de lokale voedselcultuur te stimuleren

Vorige week schreef ik over wat er kan gebeuren als lokale overheden lokale voedselproducenten ondersteunen. La Tablée was een eenmalig evenement om de stedelijke consument te informeren en een relatie tussen hem en de boeren uit de streek op te bouwen, maar er kunnen ook formelere manieren zijn om lokale producenten te ondersteunen.

Elke stad in Europa heeft hun vers-markt, waar voedsel wordt aangevoerd door handelaars en af en toe enkele boeren. Het verkochte voedsel kan overal vandaan komen. Niet zo in Rennes. Deze historische hoofdstad van Bretagne in Frankrijk heeft een moedig besluit genomen om lokale levensmiddelen zoveel mogelijk te promoten.

Op zaterdagochtend stromen de mensen naar de Marché des Lices, blij slenterend door de vele smalle geplaveide straatjes, als bijen aangetrokken door een veld vol bloemen. Mijn vrouw Marcella en ik beseffen onmiddellijk dat dit geen gewone vers-markt is.

De verscheidenheid aan producten is opvallend. We zien marktkraampjes met veel bladgroenten en verse kruiden; anderen verkopen zelfgemaakt peren- en appelsap, samen met cider, een traditionele gefermenteerde appeldrank die momenteel een verbazingwekkende revival beleeft. Decennialang had cider aan populariteit ingeboet omdat het niet kon opboksen tegen de sterke marketingcampagnes van de wijn- en bierindustrie. Nu wordt deze zure, fruitige drank in elke bar en elk restaurant geserveerd. Hier, op de markt van Rennes, wordt een bruisende cider die de kurk uit de fles laat springen, gepresenteerd met een zeker prestige, als ware het champagne.

Er heerst een gezellige sfeer en veel mensen maken snel een praatje met degene die de producten verkoopt, of het nu gaat om kaas, diverse soorten vis en andere zeevruchten, vers gehakt vlees, paddenstoelen en andere zwammen, walnoten, fruit of groenten.

EĂ©n kraam valt me op. Ik bekijk een van de uitgestalde broden van dichtbij en vraag de man waar het van gemaakt is. “Boekweit”, zegt hij, “dit wordt lokaal verbouwd en bevat geen gluten voor het geval je allergisch bent. Je kunt het brood dagenlang bewaren zonder dat het oudbakken wordt.” We kopen een brok van dit donkere brood, dat hij in papier wikkelt. Boekweit is geen graansoort maar een zaad. Boekweit is verwant aan rabarber, en het is rijk aan vezels en eiwitten.

Boekweit groeit op lichte, goed gedraineerde grond, en is ook een traditioneel gewas waar wij wonen in Limburg, in het noordoosten van België, maar ik had er nog nooit brood van zien maken. In België kan men bij speciale gelegenheden en in enkele restaurants boekweitpannenkoeken eten, maar in dit deel van Frankrijk staat het op elke menukaart, gepresenteerd als een plaatselijke specialiteit. Tijdens de week die we in Rennes doorbrachten, ontdekken we verschillende restaurants die uitsluitend boekweitpannenkoeken verkopen, vaak geserveerd met een kruik cider.

Voordat we de markt verlaten, komen we door een smal straatje dat aan beide kanten is afgezet met foodtrucks. Ze serveren allemaal boekweitpannenkoeken. Er kan een worstje bij, met mosterd of een andere saus, opgerold en gegeten als een hot dog. Het valt ons op dat de minst flitsende foodtruck de langste rij wachtenden heeft. Het is de enige die galettes van biologische boekweit serveert!

Later hoor ik dat tijdens de Covid-crisis lokale producenten door tussenhandelaren van de markt werden verdrongen en dat het stadsbestuur van Rennes veranderingen heeft toegezegd nadat Olivier Marie, een gerespecteerd Bretons culinair journalist, een pleidooi had gehouden om de aanwezigheid van lokale boeren en ambachtslieden te stimuleren en onethische handelaren aan banden te leggen!

Omdat de boeren op deze wekelijkse markt zoveel van hun producten kunnen verkopen, lijkt het erop dat dit hen genoeg extra inkomsten oplevert om in de landbouw te blijven.

Lokale overheden kunnen de lokale voedselproductie en lokale voedselverwerking stimuleren door een gunstig marktklimaat te scheppen. Een al te rigide voedselreglementering, zoals we die in België hebben, laat geen ruimte voor dergelijke initiatieven die de lokale voedselcultuur tot bloei laten komen. Het is tijd dat we eens wat meer voorbij onze grenzen kijken en leren van inspirerende voorbeelden over de hele wereld.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Design by Olean webdesign