Nederlandse versie hieronder
May 3rd, is a special day for the people of Tres de Mayo, HuayllacĂĄn, in HuĂĄnuco, in the highlands of central Peru, as they celebrate the communityâs anniversary.
When we reach the village at 7.30 am, half an hour before the school starts, local women in their beautiful traditional dresses and hats with colourful flowers are already frying trout in a big pan over a wood fire.
Soon after, breakfast is served in one of the classrooms of the local school. Jeff, Marcella and I take our seats on the small chairs and we are soon joined by the teachers. Large pots with steaming food have been carried into the classroom in a wheelbarrow. We all enjoy the trout with a diversity of boiled potatoes, four or five different varieties on each plate. And diversity will be the theme of the day, as the school has organised a fair on agrobiodiversity and local food.
After raising the flag of Peru and singing the national anthem, children from all classes perform a variety of songs, poems and sketches, all related to their rich farming, food and herbal health traditions. The school walls are lined with drawings of the pupils from kindergarten to secondary school. Later on, a jury evaluates the childrenâs art work. When I ask Dante Flores, one of the jury members how they make a selection, he says: they will all get a prize. This is a nice way to ensure all kids feel appreciated.
The school has a specially designed classroom, which they call the Seed Room or Muru Huasi in the local Quechua language. The name is a little confusing as it is not a seed storage room, but rather it sows the seeds of respect and love for local culture, agrobiodiversity and ecological farming.
Besides a library with books on Peru and its natural richness, the room also displays drawings and models made by the school children that show the different plants and animals their parents have on their farms. Various games, such as an adaptation of Monopoly, trigger the children to learn in a joyful way about their rich farming and food traditions. On one of the tables, a variety of clay-made tubers are on display, in all sorts of shapes and colours that I have never seen before.
Outside, at the fair, I realize that these kids have not improvised, but that Andean tubers indeed are incredibly diverse. For potatoes alone, of which Peru is the centre of origin, the country has some 4,000 varieties.
The fair is also visited by parents, of which several are âconservationistasâ. Jeff and I talk to one of the them. Eustaquio Hilario Ponciano tells us that he and his family has about 300 potato varieties that he mixes all together in his fields. This strategy offers diverse food, but also spreads risks as one is never sure what the weather will be like.
A day earlier, we went with some joyful, singing children up to the high country at about 4,000 meters altitude, to meet don Eustaquio and his wife at the time when they were harvesting one of their potato fields. From the steep slopes they unearth red, yellow, black and purple spotted potatoes in all shapes. The children repeat in loud voice the Quechua names of each variety. It is clear how much the children enjoy being out in the field and listen to some of the stories behind the names of the local varieties.
At the fair, long tables display a selection of the potato varieties along with other Andean tubers, such as oca, olluco and mashua.
From the childrenâs drawings, songs and poems it is clear how much pride the school director, Luz Valverde, and the teachers take in their rich culture, and how they have successfully passed this on to the children.
We hope that the video that we made on teaching ecological farm and food culture in schools will inspire educators around the world. Children deserve healthy, nutritious food that is grown locally, without any chemicals.
Note
The scientific name of oca is Oxalis tuberosa; olluco is Ullucus tuberosus and mashua is Tropaeolum tuberosum. For more info, see: https://cipotato.org/roots-and-tubers/oca-ulluco-mashua/
Watch the video: Teaching agroecology in schools
Related Agro-Insight blogs
Videos to teach kids good attitudes
Teaching the farmers of tomorrow with videos
Acknowledgements
The visit to Peru to film various farmer-to-farmer training videos was made possible with the kind support of the Collaborative Crop Research Program (CCRP) of the McKnight Foundation. Thanks to the school director Luz Valverde, faculty, students and parents of School No. 32677, Tres de Mayo de HuayllacayĂĄn, to Aldo Cruz â Centro de Investigaciones de Zonas Ăridas (CIZA) and Dante Flores â Instituto de Desarrollo y Medio Ambiente (IDMA) for supporting our field work.
More training videos on agroecology
See the many training videos on agroecology hosted on the Access Agriculture video platform.
Agroecologie voor kinderen
3 mei is een speciale dag voor de inwoners van Tres de Mayo, HuayllacĂĄn, in HuĂĄnuco, in de hooglanden van centraal Peru, omdat ze de verjaardag van de gemeenschap vieren.
Als we om 7.30 uur in het dorp aankomen, een half uur voordat de school begint, zijn de plaatselijke vrouwen in hun prachtige traditionele jurken en hoeden met kleurige bloemen al forel aan het bakken in een grote pan boven een houtvuur.
Kort daarna wordt het ontbijt geserveerd in een van de klaslokalen van de plaatselijke school. Jeff, Marcella en ik nemen plaats op de kleine stoeltjes en al snel voegen de leraren zich bij ons. Grote potten met dampend eten zijn in een kruiwagen de klas binnengereden. We genieten allemaal van de forel met een verscheidenheid aan gekookte aardappelen, vier of vijf verschillende soorten op elk bord. En diversiteit zal het thema van de dag zijn, want de school heeft een beurs georganiseerd over agrobiodiversiteit en lokaal voedsel.
Na het hijsen van de Peruaanse vlag en het zingen van het volkslied, voeren kinderen uit alle klassen een aantal liedjes, gedichten en sketches op, die allemaal te maken hebben met hun rijke tradities op het gebied van landbouw, voeding en kruidengeneeskunde. De muren van de school zijn bekleed met tekeningen van de leerlingen van de kleuterschool tot de middelbare school. Later beoordeelt een jury de kunstwerken van de kinderen. Als ik Dante Flores, een van de juryleden, vraag hoe zij een selectie maken, zegt hij: ze krijgen allemaal een prijs. Dit is een leuke manier om ervoor te zorgen dat alle kinderen zich gewaardeerd voelen.
De school heeft een speciaal ontworpen klaslokaal, dat ze de Zaadkamer noemen of Muru Huasi in de lokale Quechua taal. De naam is een beetje verwarrend omdat het geen opslagruimte voor zaden is, maar eerder de zaden zaait van respect en liefde voor de lokale cultuur, agrobiodiversiteit en ecologische landbouw.
Naast een bibliotheek met boeken over Peru en zijn natuurlijke rijkdom, worden in het lokaal ook tekeningen en modellen tentoongesteld die door de schoolkinderen zijn gemaakt en die de verschillende planten en dieren laten zien die hun ouders op hun boerderij hebben. Verschillende spelletjes, zoals een bewerking van Monopoly, zetten de kinderen aan om op een vrolijke manier te leren over hun rijke landbouw- en voedseltradities. Op een van de tafels worden allerlei knollen van klei tentoongesteld, in allerlei vormen en kleuren die ik nog nooit eerder heb gezien.
Buiten, op de beurs, realiseer ik me dat deze kinderen niet geĂŻmproviseerd hebben, maar dat de knollen uit de Andes inderdaad ongelooflijk divers zijn. Alleen al voor aardappelen, waarvan Peru het centrum van herkomst is, kent het land zo’n 4.000 variĂ«teiten.
De beurs wordt ook bezocht door ouders, waarvan er verschillende “conservationistas” zijn. Jeff en ik praten met een van hen. Eustaquio Hilario Ponciano vertelt ons dat hij en zijn familie zo’n 300 aardappelrassen hebben die hij allemaal door elkaar mengt op zijn velden. Deze strategie biedt gevarieerd voedsel, maar spreidt ook risico’s, want men weet nooit zeker wat voor weer het zal zijn.
Een dag eerder zijn we met een aantal vrolijk zingende kinderen naar het hooggelegen land op zo’n 4.000 meter hoogte gegaan, om don Eustaquio en zijn vrouw te ontmoeten op het moment dat ze een van hun aardappelvelden aan het oogsten waren. Van de steile hellingen halen zij rood, geel, zwart en paars gevlekte aardappelen in allerlei vormen. De kinderen herhalen met luide stem de Quechua namen van elke variĂ«teit. Het is duidelijk hoe leuk de kinderen het vinden om op het veld te zijn en te luisteren naar de verhalen achter de namen van de lokale variĂ«teiten.
Op de beurs staan op lange tafels een selectie van de aardappelrassen uitgestald, samen met andere knollen uit de Andes, zoals oca, olluco en mashua.
Uit de tekeningen, liedjes en gedichten van de kinderen blijkt hoe trots de directrice van de school, Luz Valverde, en de leerkrachten zijn op hun rijke cultuur, en hoe ze die met succes op de kinderen hebben overgebracht.
We hopen dat de video die we hebben gemaakt over het onderwijzen van de ecologische landbouw- en voedselcultuur op scholen, opvoeders over de hele wereld zal inspireren. Kinderen verdienen gezond, voedzaam voedsel dat lokaal verbouwd is, zonder chemicaliën.
Bekijk de video: Teaching agroecology in schools
